De klaagpsalmen hebben bijna allemaal het schema: klacht – gebed – uitspreken van vertrouwen. Mensen klagen hun nood over onrecht dat hen wordt aangedaan en over alles wat hen is overkomen. Het zijn kreten van machteloze mensen. Het is niet zo, dat in de psalmen ziekte, nood en pijn worden gezien als een straf van God. Vroeger, en voor sommigen nog steeds, was en is lijden een manier om dichter bij God te komen. Vandaag de dag wordt lijden in het Westen toch vooral gezien als teken van zwakte.

psalm 22

Felix Mendelssohn: Mein Gott, warum hast Du mich verlassen

psalm 25

Philibert Jambe de Fer: A toi, mon dieu, mon coeur monte

psalm 3

Adriaan Willaert: Domine quid multiplicati sunt

psalm 145

Jean Berger: The eyes of all wait upon thee     

psalm 6

Isaac Albeniz: Domine in furore tuo

psalm 31

Otto Nicolai: Herr auf Dich traue ich

psalm 13

Cypriano de Rore: Usquequo, Domine

psalm 10

Claudin de Sermisy: Don’t vient cela Seigneur

psalm 35

Constantijn Huygens: Dilataverunt super me

psalm 142

Costanzo Porta: Voce mea ad Dominum clamavi

psalm 53

Albert Becker: op. 83

psalm 39

Hubert Parry: Lord, let me know mine end